Door nieuwe inzichten zijn in de berekeningsmethoden voor emissie van broeikasgassen een aantal wijzigingen doorgevoerd die direct of indirect invloed hebben op de hoogte van de emissies. Deze meest significante wijzigingen hebben betrekking op de tijdreeks 1990-2019 (NIR 2021). Ze zijn onderverdeeld per sector.

Energiesector

  • Activiteitsgegevens en emissies van aardgasverbranding zijn opgesplitst in het fossiele deel en het biogene deel van aardgas. De gegevens voor het biogene deel zijn toegewezen aan de biomassabrandstoffen (veranderingen in biomassa-emissie +6 kton CO2-eq (1990) naar +263 kton CO2-eq in 2018).
  • Een deel van de emissies van chemisch restgas in de CRF Common Reporting Format (Common Reporting Format ) categorie 1A2c is opnieuw toegewezen aan 2B10 voor de jaren 2012-2018 (verandering in orde van grootte van -200 Gg CO2 eq). Zie onder IPPU hieronder.
  • Implementatie van een verbeterde emissiefactor voor methaan door gasslip van moderne verwarmingstoestellen (met invloed op de emissies in 1.A.4.b.i gedurende het laatste decennium, ongeveer -50 Gg CO2-eq).

IPPU-sector

  • Heronderzoek op basis van beschikbare gegevens uit de ETSEmission Trade System-emissierapporten (vanaf 2012) laat zien dat er geen CO2-opslag is in producten tijdens de productie van industriële gassen, zoals eerder verondersteld. Daarom is de reeks 1990-2019 herberekend, resulterend in herberekende emissies van 1990 tot 2012 en een verschuiving van verbranding (1A2c) naar procesemissies (2B10) vanaf 2013 (verandering van 454 Gg CO2 eq (1990) naar 4 Gg CO2 vgl. 2018).
  • Als reactie op de internationale review door het Expert Review Team wordt de Overlap splicing-techniek uit de IPCC-richtlijnen gebruikt om een ​​consistente tijdreeks voor 2F1 Stationaire koeling te creëren. Daarom worden de emissies voor de periode 1990-2012 herberekend (veranderingen van -25 Gg CO2-eq (1995)) tot -532 Gg CO2 eq 2010).
  • In lijn met de IPCC-guidelines wordt de opslag van CO2 in ureum nu correct verrekend. Deze wordt niet meer toegerekend als emissie aan de productie van ureum, maar aan de toepassing in kustmestaanwending, auto-katalysatoren en melamineproductie. Omdat het overgrote deel van de in Nederland geproduceerde ureum wordt geëxporteerd, en dus niet meer meetelt voor de Nederlandse statistiek, komt de gehele CO2-reeks vanaf 1990 circa een Mton lager te liggen.

Landbouwsector

  • Organische en minerale bodems stoten bij bemesting verschillende hoeveelheden N2O uit. Voor de berekening van deze emissies wordt vanaf nu gebruik gemaakt van een gewogen gemiddelde op basis van het aantal ha van beide grondsoorten. Dit is veranderd in twee aparte emissiefactoren.
  • Verder is het model voor de berekening van de stikstofstromen in de Landbouw verbeterd.
  • Zowel de gedifferentieerde emissiefactoren als het verbeterde model hebben invloed op de totale tijdreeks. De mutaties bedroegen -544,5 Gg CO2-eq (1990) en -380,5 Gg CO2-eq (2018).
  • De CO2-emissies van agrarische ureumtoepassing worden nu geschat en toegewezen aan de agrarische sector voor de gehele tijdreeks.

LULUCF-sector

Herberekening van de totale tijdreeks op basis van het meenemen van de landgebruikkaart van 1970 in de berekening. Daarin zijn nu de landgebruiksveranderingen van voor 1990 meegenomen. De herberekening loste ook enkele fouten op in HWP ('harvested wood products') en bosafval. Wijzigingen bedragen van -490 Gg CO2-eq (1990) naar -279 Gg CO2-eq (2018).

Afvalsector

  • Ten opzichte van de vorige indiening is de emissiefactor voor CH4 uit composteringsafval aangepast voor de jaren 1990 tot 2009. Dit resulteerde in een daling van de methaanemissie gedurende deze jaren. In deze indiening zijn ook kleine fouten in de gegevens gecorrigeerd.
  • Daarnaast zijn vanaf startjaar 2006 de CH4-emissies van de vergisting van mest (categorie 5B2) toegevoegd (4 Gg CO2-eq) tot 44 Gg CO2-eq. anno 2018.